Το 2000, έγινα δεκτός στο Hebei Normal University, περπάτησα από την ύπαιθρο μέχρι την πόλη Shijiazhuang και ξεκίνησα μια καριέρα που θα καθορίσει τη μοίρα της υπόλοιπης ζωής μου.
Μπαίνοντας στην πύλη του σχολείου, άρχισε ένας μυστηριώδης και τεταμένος ρυθμός. Το μυστήριο είναι γιατί είμαι περίεργος για τα πάντα. Ζω στην επαρχία από μικρός, και έχω ελάχιστες γνώσεις.
Ήμουν νευρικός γιατί φοβόμουν ότι οι βαθμοί μου δεν θα συμβαδίζουν με πολλά μαθήματα. Το πρώτο έτος του κολεγίου πέρασε βιαστικά.
Στο τρίτο έτος του πανεπιστημίου, το σχολείο άρχισε να μας αφήνει να κάνουμε πρακτική, γιατί το μάθημα της διδασκαλίας της αγγλικής δεν μπορεί να αντικατασταθεί από την απομνημόνευση κατά λάθος. Δεν αρκεί να απομνημονεύεις, αλλά και να μπορείς να εκφράζεις άπταιστα. Άρχισα λοιπόν να εργάζομαι ως δάσκαλος στο σπίτι και συμμετείχα σε διαγωνισμούς αγγλικών. Εκείνη την εποχή, το όνειρό μου ήταν να γίνω καθηγητής αγγλικών γυμνασίου μετά την αποφοίτησή μου από το πανεπιστήμιο. Ο Zong Zong συμμετείχε σε πολλές παρόμοιες δραστηριότητες, αλλά τα αποτελέσματα δεν ήταν ικανοποιητικά. Καλές μονάδες λοιπόν προσλαμβάνονται από μαθητές με καλούς βαθμούς. Βλέποντας ότι οι φοιτητές έχουν βρει τις δικές τους μονάδες πρακτικής άσκησης, δεν βρήκα ποτέ κατάλληλη μονάδα, και αισθάνομαι άγχος. Ο διευθυντής μας, ο κ. Wu, μας πήρε συνέντευξη έναν προς έναν κατ' ιδίαν, λέγοντάς μας να μην ανησυχούμε, να επιμείνουμε και να επικεντρωθούμε στη μάθηση και θα έρθουν ευκαιρίες. Εκείνη την ώρα, αν δεν καταλάβαινα τη σκέψη του δασκάλου, θα βουρκούσα.
Ο δάσκαλος Wu δεν το έβαλε κάτω και μας φώτισε ξανά και ξανά. Είπε: Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στη Ρώμη. Μην τρομάζετε από προσωρινές δυσκολίες. Έχετε ένα πλεονέκτημα που οι άλλοι δεν μπορούν να συγκρίνουν —
ισχυρή ικανότητα αντίστασης στην πίεση. Δούλεψε σκληρότερα και μάθε περισσότερα και σίγουρα θα βρεις μια δουλειά που σου ταιριάζει.
Ας το πούμε έτσι, μετά από επαναλαμβανόμενες ήττες και μάχες για σχεδόν ένα χρόνο, τα πράγματα τελικά άλλαξαν στην εαρινή έκθεση εργασίας του 2003 – έκθεση εργασίας πωλητών εξωτερικού εμπορίου.
Σε εκείνη την πρόσληψη, συνολικά 8 άτομα στην τάξη μας πήγαν σε ιδιωτικές επιχειρήσεις για να εργαστούν ως πωλητές διεθνούς εμπορίου, συμπεριλαμβανομένου και εμένα.
Από το 2004 ξεκίνησα να εργάζομαι ως υπάλληλος πωλήσεων διεθνούς εμπορίου και εργάζομαι μέχρι τώρα.
Αφού αποφοίτησα από το σχολείο για περισσότερα από 20 χρόνια, κάθε χρόνο αφιερώνω χρόνο για να δειπνήσω με τη δασκάλα Wu για να δω πώς τα πάει σωματικά και πνευματικά. Επειδή είμαι ευγνώμων, όταν βρισκόμαστε στην πιο δύσκολη στιγμή,
είναι σαν μητέρα, μας ενθαρρύνει, μας καθοδηγεί, μας εμποδίζει να παραστρατήσουμε και μας υποδεικνύει έναν κατάλληλο δρόμο ζωής.
Τώρα έχω τη δική μου ομάδα εταιρείας, συνολικά 20 άτομα. Είμαι ο γενικός διευθυντής, αφήστε τους αργούς ανθρώπους να ξεφύγουν από το δρόμο μας.
Ευχαριστώ, δάσκαλε Wu.
Ώρα δημοσίευσης: Mar-09-2023